สวัสดีค่ะ พี่ๆเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามา (มือใหม่หัดเขียนค่ะ) หลายคนคงจะไม่เคยค้าขายระหว่างประเทศ แต่ก็น่าจะเคยค้าขายภายในประเทศมาบ้าง เคยคิดมั๊ยคะว่าการนำเข้าส่งออกไปต่างประเทศนั้นมันไม่ได้ไกลตัวเราเลยค่ะ สมมุติว่าวันนึงลูกเราที่เรียนอยู่ต่างประเทศ เค้าจบแล้วและกำลังจะกลับบ้าน เค้าไปอยู่ต่างประเทศมาหลายปี ต้องมีข้าวของเครื่องใช้และไม่อยากทิ้ง(สำคัญเลย) ทำงัยหล่ะ ก็ต้องขนกลับบ้าน (เริ่มเข้าเรื่องหล่ะ) เราก็ต้องทำเรื่อง
นำเข้า ของใช้ส่วนตัว เริ่มตั้งแต่ ออกอินวอยซ์ แสดงรายการสินค้าแต่ละรายการจนครบทุกชิ้น และราคาสินค้าทุกชิ้นเช่นกัน โดยระบุว่าเป็นสินค้าใช้แล้ว (ต้องใช้แล้วจริงๆนะ) ต่อมาคือ แพ็คกิ้งลิส ตัวนี้จะระบุว่าของนั้นๆมีมากี่ชิ้นและบรรจุอย่างไรอยู่กล่องไหน มีชิปปิ้งมาร์คว่าอะไร(ชิปปิ้งมาร์ค คือ ข้อความข้างกล่องค่ะ เช่น แก้วน้ำทำจากคริสตัลมีกี่ชิ้น บรรจุในกล่องที่ 5)ต่อมาก็จะเป็น ใบตราส่งหรือบิลออฟแลดดิ้ง เป็นเอกสารเพื่อแสดงว่าสินค้าหรือของๆเรามากับเรืออะไร อยู่ที่ตู้ใบไหน ใครเป็นเจ้าของสินค้า แล้วมีสินค้ามากี่ชิ้น น้ำหนักเท่าไหร่ เราเรียกว่า
การขนส่งระหว่างประเทศ แล้วต่อไปเราต้องติดต่อสายเรือเพื่อจองระวางเรือในการขนสินค้าของเรากลับ แต่สายเรือติดต่อยากมากเพราะสินค้าเราไม่เต็มตู้และจำนวนน้อย ควรติดต่อผ่านตัวแทนเรือหรือ เฟรทฟอร์วาร์ดเดอร์ เค้าจะบริการเราได้ดีกว่า (เพราะเค้าจะชำนาญด้านนี้ค่ะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น